• PPP

        • Udzielanie Pomocy Psychologiczno - Pedagogicznej

          w Publicznym Przedszkolu "Pluszowy Miś" w Żelechowie

        • PROCEDURA ORGANIZOWANIA I UDZIELANIA
          POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

          w Publicznym Przedszkolu „Pluszowy Miś” w Żelechowie

           

          Opracowana na podstawie:

          1. Obwieszczenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 lipca 2020 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno - pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
          2. Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. 2017 r. poz. 1591).
          3. Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostawaniem społecznym (Dz. U. 2017 r. poz. 1578).
          4. Ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo Oświatowe (Dz. U. 2017 r. poz. 59).

           

          Rozdział I
          Zasady organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej

          1.Pomoc psychologiczno–pedagogiczna udzielana dziecku w przedszkolu polega na rozpoznawaniu i zaspakajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych wychowanka oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych dziecka i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie  w przedszkolu, w celu wspierania potencjału rozwojowego dziecka i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu przedszkola.

          2. Potrzeba objęcia dziecka pomocą psychologiczno – pedagogiczną w przedszkolu wynika  w szczególności:

          1. z niepełnosprawności,
          2. z niedostosowania społecznego,
          3. z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
          4. z zaburzeń zachowania lub emocji,
          5. ze szczególnych uzdolnień,
          6. ze specyficznych trudności w uczeniu się,
          7. z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych,
          8. z przewlekłej choroby,
          9. z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
          10. z niepowodzeń edukacyjnych,
          11. z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową dziecka i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi,
          12. z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.

          3. Pomoc psychologiczno–pedagogiczna udzielana w przedszkolu rodzicom dziecka i nauczycielom polega na wspieraniu ich w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększenia efektywności udzielanej dziecku pomocy.

          4. Korzystanie z pomocy psychologiczno–pedagogicznej w przedszkolu jest dobrowolne i bezpłatne.


          5. W przypadku, gdy rodzic nie wyraża zgody na udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dziecku lub rezygnuje w trakcie z jej udzielania składa pisemny wniosek.


          6. Pomoc psychologiczno–pedagogiczną w przedszkolu organizuje dyrektor przedszkola.


          7. Pomocy psychologiczno–pedagogicznej udzielają dziecku nauczyciele oraz specjaliści wykonujący w przedszkolu zadania z zakresu pomocy psychologiczno–pedagogicznej, w szczególności psycholodzy, logopedzi, pedagodzy, terapeuci pedagogiczni, zwani dalej „specjalistami”.


          8. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy z:

          1. rodzicami dziecka,
          2. poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, zwanymi dalej „poradniami”,
          3. placówkami doskonalenia nauczycieli,
          4. innymi przedszkolami, szkołami i placówkami,
          5. organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami i podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

          9. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana z inicjatywy: 

                  1) rodziców dziecka,
                  2) dyrektora przedszkola,
                  3) nauczyciela, wychowawcy grupy lub specjalisty prowadzącego zajęcia z dzieckiem,
                  4) poradni,
                  5) pomocy nauczyciela,
                  6) asystenta nauczyciela,
                  7) pracownika socjalnego,
                  8) asystenta rodziny,
                  9) kuratora sądowego,
                10) organizacji pozarządowej, innej instytucji lub podmiotu działającego na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

          10.Dyrektor przedszkola organizuje wspomaganie w zakresie realizacji zadań  z zakresu pomocy psychologiczno–pedagogicznej polegającej na zaplanowaniu i przeprowadzeniu działań mających na celu poprawę jakości udzielanej pomocy psychologiczno–pedagogicznej.  

           

          Rozdział II
          Formy udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej

          1. W przedszkolu pomoc psychologiczno–pedagogiczna udzielana jest w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem poprzez zintegrowane działania nauczycieli, wychowawców grup, specjalistów, a także w formie:

          1. zajęć rozwijających uzdolnienia,
          2. zajęć specjalistycznych: korekcyjno–kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno–społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym,
          3. porad i konsultacji.

          2. W przedszkolu pomoc psychologiczno–pedagogiczna jest udzielana rodzicom dziecka i nauczycielom w formie porad, konsultacji, warsztatów, szkoleń.

          3. Zajęcia rozwijające uzdolnienia organizuje się dla dzieci szczególnie uzdolnionych. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 8.

          4. Zajęcia korekcyjno–kompensacyjne organizuje się dla dzieci z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi. Liczba uczestników nie może przekraczać 5.

          5. Zajęcia logopedyczne organizuje się dla dzieci z deficytami kompetencji komunikacyjnych i zaburzeniami sprawności językowych. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 4.

          6. Zajęcia rozwijające kompetencje  emocjonalno–społeczne organizuje się dla dzieci przejawiających trudności w funkcjonowaniu społecznym. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 10, chyba, że zwiększenie liczby uczestników jest uzasadnione potrzebami dzieci.

          7. Inne zajęcia o  charakterze terapeutycznym organizuje się dzieciom z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi mających problemy w funkcjonowaniu w przedszkolu oraz z aktywnym i pełnym uczestnictwem w życiu przedszkola. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 10.

          8. Czas trwania zajęć poszczególnych zajęć wynosi:

          - rozwijających uzdolnienia– 30 minut, 

          - specjalistycznych: korekcyjno–kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno–społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym - 30 minut.

          Dopuszcza się prowadzenie tych zajęć w czasie dłuższym lub krótszym, tzn.: dla 3-4 - latków 15 minut, dla 5–6 –latków odpowiednio 20-30 minut, z zachowaniem ustalonego dla dziecka łącznego tygodniowego czasu tych zajęć, jeśli jest to uzasadnione potrzebami wychowanka.

          9. Zajęcia rozwijające uzdolnienia, korekcyjno–kompensacyjne, logopedyczne, rozwijające kompetencje emocjonalno–społeczne, zajęcia o charakterze terapeutycznym prowadzą nauczyciele i specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju zajęć. Podczas ich trwania wykorzystywane są aktywizujące metody pracy.

          10. Porady, konsultacje, warsztaty, szkolenia prowadzą nauczyciele, wychowawcy grup i specjaliści.

           

          Rozdział III
                      Procedura organizacji pomocy psychologiczno–pedagogicznej

          Krok 1. W przypadku stwierdzenia, że dziecko ze względu na potrzeby rozwojowe oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologiczno–pedagogiczną, nauczyciel, wychowawca grupy lub specjalista  informuje o tym dyrektora przedszkola i niezwłocznie udziela dziecku tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem poprzez:

          1. dostosowanie wymagań edukacyjnych do możliwości psychofizycznych dziecka i jego potrzeb,
          2. indywidualizacji pracy z dzieckiem,
          3. dostosowanie sposobów i metod pracy do możliwości  psychofizycznych dziecka.

          Pedagog specjalny informuje nauczycieli, wychowawców grup i specjalistów o potrzebie objęcia dziecka pomocą psychologiczno–pedagogiczną. We współpracy z nauczycielami, wychowawcami grup, specjalistami planują i koordynują pomoc psychologiczno–pedagogiczną w ramach zintegrowanych działań nauczycieli, wychowawców grup i specjalistów oraz bieżącej pracy z dzieckiem. Dyrektor przedszkola może wyznaczyć inną osobę, której zadaniem będzie planowanie i koordynowanie udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej dziecku w przedszkolu.

          Krok 2. W przypadku stwierdzenia przez dyrektora przedszkola, że konieczne jest objęcie dziecka pomocą psychologiczno–pedagogiczną w formach:

          1. zajęć rozwijających uzdolnienia,
          2. zajęć specjalistycznych: korekcyjno–kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno–społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym,

          przedszkole zapewnia:

          - realizację zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego,

          - warunki do nauki, sprzęt specjalistyczny i środki dydaktyczne odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne dzieci,

          - zajęcia specjalistyczne,

          - integrację dzieci ze środowiskiem rówieśniczym.

          Krok 3.Dyrektor przedszkola lub inna osoba wskazana przez niego ustala:

          • formy pracy z dzieckiem,
          • okres udzielania pomocy,
          • wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane.

          Dyrektor przedszkola, wychowawcy grup, nauczyciele i specjaliści planując udzielanie dziecku pomocy psychologiczno–pedagogicznej współpracują z rodzicami dziecka oraz w zależności od potrzeb z innymi podmiotami wymienionymi w punkcie 8 rozdziału
          I procedury.

          Krok 4.  Nauczyciele, wychowawcy grup i specjaliści  w trakcie bieżącej pracy oceniają efektywność udzielonej pomocy i formułują wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania dziecka.

          Krok 5. W przypadku, gdy  mimo udzielanej dziecku pomocy psychologiczno–pedagogicznej w przedszkolu nie następuje poprawa funkcjonowania dziecka, dyrektor  lub pedagog specjalny  za zgodą rodziców  występuje do publicznej poradni z wnioskiem o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu dziecka. Wniosek zawiera przeprowadzoną  przez nauczycieli, wychowawców grup i specjalistów diagnozę funkcjonalną dziecka.
           

          1. Przepisy zawarte w krokach 1-5 rozdziału III procedury stosuje się odpowiednio dla dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego lub opinię. Z tym, że przy planowaniu udzielania dziecku  pomocy psychologiczno – pedagogicznej uwzględnia się także zalecenia zawarte w orzeczeniach lub opiniach.

          2. Nauczyciele, wychowawcy grup i specjaliści udzielający dzieciom pomocy psychologiczno-pedagogicznej prowadzą dokumentację zgodnie z przepisami.

          3. Rodzice dziecka objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną zobowiązani są do udzielenia informacji o stanie zdrowia dziecka, przyjmowanych lekach i udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej realizowanej poza placówką przedszkolną.

                                           
          4. O ustalonych dla dziecka formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, dyrektor przedszkola informuje pisemnie rodziców dziecka.


          5. Dla dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego dyrektor przedszkola powołuje zespół. Członkowie  wspólnie opracowują Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny (IPET), w którym uwzględnia się:

          • zakres i sposób dostosowania odpowiednio programu wychowania przedszkolnego oraz wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dziecka, w szczególności poprzez zastosowanie odpowiednich metod i form pracy,
          • zintegrowane działania nauczycieli, specjalistów i wychowawców grup prowadzących  zajęcia z dzieckiem ukierunkowanym na poprawę funkcjonowania wychowanka, w tym (w zależności od potrzeb) na porozumiewanie się dziecka z otoczeniem z użyciem wspomagających i alternatywnych metod komunikacji (AAC) oraz wspomaganie jego uczestnictwa w życiu przedszkolnym,
          • formy oraz okres udzielania dziecku pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin,
          • działania wspierające rodziców dziecka oraz zakres współdziałania z poradniami i innymi instytucjami działającymi na rzecz rodzinny,
          • rodzaj i sposób dostosowania warunków organizacji kształcenia do rodzaju niepełnosprawności dziecka, w tym zakresie wykorzystywania technologii wspomagających to kształcenie.

          6. Zadaniem powołanego zespołu jest współpraca z rodzicami, ze specjalistami oraz w zależności od potrzeb, z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi lub innymi osobami, których wiedza i umiejętności będą pomocne w zaplanowaniu pracy z dzieckiem.

          7. Członkowie zespołu:

          • dokonują Wielospecjalistycznej Oceny Poziomu Funkcjonowania Ucznia (30 dni od daty wpłynięcia orzeczenia do placówki, ,lub do 30 września w przypadku, gdy dziecko rozpoczyna naukę w przedszkolu z początkiem danego roku szkolnego), korzystając również  z informacji uzyskanych od rodziców,
          • opracowują Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny uwzględniający zalecenia poradni psychologiczno-pedagogicznej,
          • nie rzadziej niż dwa razy w roku szkolnym dokonują Oceny efektywności udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej, informując dyrektora i rodziców o efektach tej pracy poprzez udostępnienie jej wyników oraz wniosków do dalszej pracy z dzieckiem,
          • dokonują Oceny efektywności danej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej po zakończeniu jej udzielania,
          •  w miarę potrzeb dokonują modyfikacji Indywidualnego Programu Edukacyjno-Terapeutycznego, pamiętając o tym, by poinformować rodziców  o zmianach i udostępnić im zmodyfikowany program,
          • podejmują działania mediacyjne i interwencyjne w sytuacjach kryzysowych, w tym również   z udziałem rodziców,
          • dokumentują udzielaną pomoc lub inne czynności uzupełniające dla każdego dziecka. Dokumentacja gromadzona jest w formie indywidualnej teczki,
          • spotkania zespołu odbywają się w miarę potrzeb, mogą w nich uczestniczyć:
          1. przedstawiciel poradni psychologiczno-pedagogicznej,
          2. na wniosek lub za zgodą rodziców dziecka inne osoby, w szczególności lekarz, psycholog, kurator sądowy, pedagog, logopeda lub inny specjalista.

          8. Rodzice dziecka mają prawo uczestniczyć w spotkaniach zespołu, a także w opracowaniu i modyfikacji Indywidualnego Programu Edukacyjno-Terapeutycznego. Dyrektor  zawiadamia pisemnie, w sposób przyjęty w przedszkolu, rodziców dziecka o terminie każdego spotkania zespołu i możliwości uczestniczenia w nim.

          9. Osoby biorące udział w posiedzeniu zespołu są obowiązane do nieujawniania spraw poruszanych na spotkaniu, które mogą naruszać dobra osobiste dziecka, jego rodziców, nauczycieli, wychowawców grup lub specjalistów prowadzących zajęcia z dzieckiem.

          10. W przypadku prośby o wydanie informacji na temat funkcjonowania dziecka w przedszkolu, rodzic jest zobowiązany do złożenia wniosku do sekretariatu przedszkola (Załącznik nr 1). Przekazywany on jest pedagogowi specjalnemu, który rozpoczyna działania w tym zakresie.

           

          Rozdział IV
          Zadania nauczycieli i specjalistów

          1.Nauczyciele i specjaliści w przedszkolu w szczególności:

          1. rozpoznają indywidualne potrzeby rozwojowe oraz możliwości psychofizyczne dziecka,
          2. określają mocne strony, predyspozycje, zainteresowania oraz uzdolnienia dzieci,
          3. rozpoznają przyczyny niepowodzeń edukacyjnych lub trudności, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie dzieci i ich uczestnictwo w życiu przedszkola,
          4. podejmują działania sprzyjające rozwojowi kompetencji oraz potencjału dzieci w celu poprawy ich funkcjonowania,
          5. współpracują z poradnią w procesie diagnostycznym i postdiagnostycznym, w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania dzieci, barier i ograniczeń w środowisku utrudniających funkcjonowanie wychowanków i ich uczestnictwo  w życiu przedszkola oraz efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania dziecka oraz planowania dalszych działań.

          2. Nauczyciele, wychowawcy grup i specjaliści w przedszkolu prowadzą obserwację pedagogiczną mającą na celu wczesne rozpoznanie u dziecka dysharmonii rozwojowych i podjęcie wczesnej interwencji, a  w przypadku dzieci realizujących obowiązkowe  roczne przygotowanie przedszkolne – obserwację pedagogiczną zakończoną analizą i oceną gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna).

          3.Do zakresu zadań nauczyciela wychowania przedszkolnego należy w szczególności:

          1. realizowanie programów pracy przedszkola w powierzonych mu zadaniach,
          2. zapewnienie dzieciom bezpieczeństwa i ochrony zdrowia,
          3. prowadzenie obserwacji pedagogicznych w celu rozpoznania u dzieci deficytów rozwojowych i ich przyczyn,
          4. systematyczne prowadzenie dokumentacji pedagogicznej,
          5. komunikowanie się z rodzicami w sprawach rozwoju dzieci i osiąganiu kolejnych etapów dojrzałości szkolnej,
          6. organizowanie pomocy dzieciom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej.

          4.Do zakresu zadań nauczyciela współorganizującego proces kształcenia należy w szczególności:

          1. wspomaganie rozwoju  dziecka z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego,
          2. opracowanie i realizacja Indywidualnego Programu Edukacyjno-Terapeutycznego dla dziecka z orzeczeniem, o którym mowa w pkt. 1,
          3. prowadzenie pracy indywidualnej i grupowej z dzieckiem w celu wspomagania jego rozwoju, współpraca z nauczycielem wychowania przedszkolnego w tym zakresie,
          4. bieżąca współpraca z rodzicami w celu ujednolicania oddziaływań wychowawczych i dydaktycznych.

          5.Do zadań pedagoga specjalnego w przedszkolu należy w szczególności:

          1. rekomendowanie dyrektorowi przedszkola do realizacji działań w zakresie zapewnienia aktywnego i pełnego uczestnictwa dziecka  w życiu przedszkola,
          2. rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dzieci w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień dzieci oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu dzieci, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie dziecka i jego uczestnictwo w życiu placówki,
          3. rozwiązywanie problemów dydaktycznych i wychowawczych dzieci,
          4. w przypadku dzieci objętych kształceniem specjalnym, współpracę z zespołem nauczycieli i specjalistów, prowadzących zajęcia  z dzieckiem w zakresie zapewnienia odpowiedniej do potrzeb pomocy psychologiczno – pedagogicznej,
          5. określanie niezbędnych do nauki warunków, sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych, w tym wykorzystujących technologie informacyjno–komunikacyjne, odpowiednich ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne dziecka,
          6. wspieranie nauczycieli, wychowawców i innych specjalistów w rozwiązywaniu problemów, o których mowa w pkt. 1-5,
          7. współpraca z zespołem w zakresie opracowania i realizacji Indywidualnego Programu Edukacyjno-Terapeutycznego Ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, w tym zapewnienia mu pomocy psychologiczno-pedagogicznej,
          8. udzielanie pomocy psychologiczno–pedagogicznej dzieciom, rodzicom dzieci i nauczycielom,
          9. współpraca z instytucjami i podmiotami odpowiedzialnymi za wspieranie dziecka i jego rodziny,
          10. przedstawianie Radzie Pedagogicznej propozycji doskonalenia zawodowego mającego na celu podnoszenie jakości edukacji włączającej.

          6. Do zadań psychologa w przedszkolu należy w szczególności:

          1. prowadzenie badań i działań diagnostycznych dzieci, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dzieci w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień dzieci oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu wychowanka, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie dziecka i jego uczestnictwo w życiu przedszkola,
          2. diagnozowanie sytuacji wychowawczych w przedszkolu, w celu rozwiązywania problemów wychowawczych stanowiących barierę i ograniczających aktywne i pełne uczestnictwo dziecka w życiu przedszkola,
          3. udzielanie dzieciom pomocy psychologiczno–pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznawanych potrzeb,
          4. podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci,
          5. minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy w środowisku przedszkolnym,
          6. inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych,
          7. pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień dzieci,
          8. wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w:
            • rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dzieci w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu dzieci, w tym barier
              i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie wychowanka i jego uczestnictwa w życiu przedszkola,
            • udzielaniu pomocy psychologiczno–pedagogicznej.

          7.Do zadań logopedy w przedszkolu należy w szczególności:

          1. diagnozowanie logopedyczne, w tym prowadzenie badań przesiewowych w celu ustalenia stanu mowy oraz poziomu rozwoju językowego dzieci,
          2. prowadzenie zajęć logopedycznych dla dzieci oraz porad i konsultacji dla rodziców i nauczycieli w zakresie stymulacji rozwoju mowy dzieci i eliminowania jej zaburzeń,
          3. podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji językowej we współpracy z rodzicami dzieci,
          4. wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w:
          • rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dzieci w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień wychowanków oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu dzieci, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie dziecka i jego uczestnictwo w życiu przedszkola,
          • udzielaniu pomocy psychologiczno – pedagogicznej.

          8. Do zadań terapeuty pedagogicznego w przedszkolu należy w szczególności:

          1. prowadzenie badań diagnostycznych dzieci z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się w celu rozpoznawania trudności oraz monitorowania efektów oddziaływań terapeutycznych,
          2. rozpoznawanie przyczyn utrudniających dzieciom aktywne i pełne uczestnictwo w życiu przedszkola,
          3. prowadzenie zajęć korekcyjno–kompensacyjnych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym,
          4. podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających niepowodzeniom edukacyjnym dzieci, we współpracy z rodzicami dzieci,
          5. wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w:
          • rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dzieci w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień wychowanków oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu dzieci, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie dziecka i jego uczestnictwo w życiu przedszkola,
          • udzielaniu pomocy psychologiczno–pedagogicznej.

           

          Wzory dokumentów do złożenia w Publicznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Garwolinie:

          wniosek_o_wydanie_opinii_r_2.doc

          wniosek_o_przyjecie_do_poradni_2.doc

          wniosek_o_wydanie_orzeczenia_r_2.doc

          badania_lekarskie.doc

          Wniosek o wydanie informacji na temat funkcjonowania dziecka w przedszkolu:

           Załącznik nr. 1:    Wniosek_o_wydanie_informacji_o_dziecku(1).docx